Makhtesh Ramon

Om 9:00 lig ik met mijn bikini aan op het terras al genietend van een kopje kruidenthee. Het is heerlijk rustgevend om op het terras voor ons huisje te zitten. Terwijl ik rondkijk naar de verschillende planten, bloemen en fruitbomen zie ik boven mij een groep vogels vliegen. De vogels lijken te zweven op de wind en als ik langer kijk kan ik zien dat het ooievaars zijn. Zoveel ooievaars heb ik nog nooit bij elkaar gezien!

Gisteren hebben we (vrijwilligers en Peter-Paul) een prachtige reis gemaakt naar Makhtesh Ramon, het grootste erosieketeldal van de wereld. Alleen al de reis was ontzettend gaaf! Van een landbouwomgeving vloeide het uitzicht langzaam over in een woestijn landschap. Eerst reden we nog door steppe gebied maar hoe langer we reden hoe minder groen de plantjes werden, hoe hoger de heuvels en hoe ruwer en rotsachtiger het landschap. In het dal aangekomen keek ik vol ontzag om mij heen. Ik zag de grootte van het dal, de steile door wind en regen uitgesleten kliffen van steen en de tal van verschillende lagen gesteente met ieder zijn eigen kleur. We kwamen onderweg zelfs een laag met fossielen tegen, al vraag ik mij af hoe groot die wormen/schelpdieren wel niet waren. Misschien waren het gewoon versteende walvisdrollen van een miljoen jaar geleden. 

Met uitzicht op een rotsachtige berg las Peter-Paul een stuk uit Genesis 12 voor, over Abraham en Lot die door de Negev reisden. Bizar om te beseffen dat waar wij rondliepen Abraham 1000den jaren geleden had rondgelopen. Boven in het restaurant hebben we de zonsondergang bekeken en na een lekker kopje muntthee met baklava gingen we voldaan gevoel weer op huis aan.